Γκέι... γεννιέσαι, δεν γίνεσαι!

Γκέι γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Σε αυτό το συγκλονιστικό συμπέρασμα κατέληξαν Σουηδοί επιστήμονες, που ανακάλυψαν ότι ο εγκέφαλος ενός ομοφυλόφιλου είναι παρόμοιος με τον εγκέφαλο ενός ετεροφυλόφιλου του... αντίθετου φύλου!

Ενας γκέι άνδρας εμφανίζει, δηλαδή, τα ίδια χαρακτηριστικά στην περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τα συναισθήματα και τη διάθεση με μια στρέιτ γυναίκα, ενώ αντίστοιχες ομοιότητες εμφανίζουν και ο εγκέφαλος μιας λεσβίας με εκείνον ενός ετεροφυλόφιλου άνδρα.

Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Καρολίνσκα, οι οποίοι δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση «Ρroceedings of the National Academy of Sciences» εξέτασαν τον εγκέφαλο 90 ενηλίκων και αρχικά συνέκριναν το μέγεθος των ημισφαιρίων τους.

Ημισφαίρια
Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ότι οι γκέι άνδρες έχουν ισομεγέθη εγκεφαλικά ημισφαίρια, ενώ το δεξί ημισφαίριο στις λεσβίες και τους ετεροφυλόφιλους άνδρες είναι μεγαλύτερο από το αριστερό.

«Κατά την άποψή μου δεν τίθεται θέμα πλέον, εάν είσαι ομοφυλόφιλος, έχεις γεννηθεί ομοφυλόφιλος», σχολίασε ο δρ Κάζι Ραμάν, λέκτορας Γνωσιακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κουίν Μέρι του Λονδίνου.

Σε μια δεύτερη ανάλυση οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η αμυγδαλή του εγκεφάλου, περιοχή-κλειδί για την αντίδραση «μάχης ή φυγής», καθώς και για τη συμπεριφορά απέναντι σε έναν υποψήφιο ερωτικό σύντροφο, παρουσιάζει τις ίδιες νευρικές συνδέσεις στις λεσβίες και στους ετεροφυλόφιλους άνδρες, το ίδιο ισχύει και για τους γκέι και τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες.

«Αυτό είναι λογικό δεδομένου ότι οι γκέι άνδρες εμφανίζουν σεξουαλική προτίμηση που μοιάζει με των γυναικών, οι οποίες έλκονται από άνδρες, και το αντίστροφο ισχύει για τις λεσβίες», δήλωσε ο δρ Ραμάν και ισχυρίστηκε ότι αυτές οι διαφορές αναπτύσσονται σε πρώιμο εμβρυακό στάδιο.

Η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Καρολίνσκα εξήγησε ότι οι διαφορές που παρουσιάζει ο εγκέφαλος ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν μπορούν να εξηγηθούν από επιδράσεις του περιβάλλοντος, αλλά από άλλους μηχανισμούς είτε πριν είτε μετά τη γέννα.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΠΙΟ ΠΑΛΙΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ
Οι πρώτες έρευνες που είχαν να κάνουν με τη νευρολογική τεκμηρίωση της ομοφυλοφιλίας προκάλεσαν τις αντιδράσεις των ομοφυλοφίλων, που κατηγορούσαν την επιστημονική κοινότητα ότι προσπαθούν να «θεραπεύσουν» την ομοφυλοφιλία ή ότι έψαχναν κάτι, το οποίο αντιλαμβάνονταν ως «ελάττωμα» στον εγκέφαλο. Αργότερα κριτική ασκήθηκε στις επιστημονικές έρευνες που δεν κατέληγαν παρά μόνο σε απειροελάχιστες διαφορές στη δομή του εγκεφάλου.

Οταν ο Σιμόν Λιβέι του Ινστιτούτου Σαλκ στην Καλιφόρνια δημοσίευσε το 1991 τη μελέτη του, που έδειχνε ότι ένα μικροσκοπικό τμήμα του εγκεφάλου ήταν εξίσου μικρό σε γκέι άνδρες και στρέιτ γυναίκες, δέχθηκε οξεία κριτική και η έρευνά του παρερμηνεύθηκε. Κάποιοι τον κατηγόρησαν για «βιολογική μισαλλοδοξία», ενώ άλλοι ότι είναι ομοφοβικός.

Ο Γκλεν Ουίλσον του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Λονδίνου δήλωσε ότι η αμφισβήτηση και οι αντιδράσεις δεν θα πρέπει να εμποδίζουν την έρευνα. «Κανείς δεν ψάχνει τη θεραπεία για την ομοφυλοφιλία ή να τη διορθώσει πριν από τη γέννα, αλλά υπάρχει ακόμη επιστημονική περιέργεια: Ποιο σημείο του εγκεφάλου καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό;».

ΕΡΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΑ
eri@pegasus.gr

πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8334&pubid=1154445